School IJZER - YSER Frankenforst Bensberg BSD
Copyright © 2021 by "Roger de Laet" · All Rights reserved · E-Mail: Rogerdelaet@pandora.be
Stephane De Staerke
De samenkomst in 2006
vond ik een groot succes.
Ik kijk er naar uit het over te doen
met mensen van nu en toen.
Een vroegere kennis heeft me teruggevonden,
voor een terugzien ben ik wel opgewonden.
Concrete afspraken zijn nog niet gemaakt,
maar de communicatie wordt niet gestaakt.
Maria Vandenbroeck
Einde.
De laatste schriften zijn verbeterd
de laatste punten genoteerd
de laatste raadgevingen zijn gegeven
de laatste sommen aangeleerd ...
De laatste leesles aangekondigd
over "verhuizen" deze keer,
tegen de lessenrooster gezondigd
ik had echt geen goesting meer.
de laatste boeken in de dozen
het materiaal geinventariseerd,
waarheen met die papieren rozen
door kinderhanden kunstvol gecreëerd...
De banken leeg, de muren kaal
akelig hol
rinkelt de schoolbel voor de laattste maal ...
De boekentasjes op de rug
in de hand een turnzak of en tekenmap
en tussen een glimlach en een traan de vraag:
wanneer zien we mekaar nog t'rug
De trap af naar de speelplaats toe,
dag tuin, dag hek, dag boom....
misschien is 't maar een droom...
De schoolbussen van het garnizoen staan klaar
in het welvertrouwde kaki-groen
willen, zoals reeds 45 jaar
ook vandaag hun best nog doen....
Portier toe, motoren aan,
armgezwaai en kusjeshand
"Vaarwel school IJzer, aufwiedersehen du schönes Deutches land"
Einde.
De laatste schriften zijn verbeterd
de laatste punten genoteerd
de laatste raadgevingen zijn gegeven
de laatste sommen aangeleerd ...
De laatste leesles aangekondigd
over "verhuizen" deze keer,
tegen de lessenrooster gezondigd
ik had echt geen goesting meer.
de laatste boeken in de dozen
het materiaal geinventariseerd,
waarheen met die papieren rozen
door kinderhanden kunstvol gecreëerd...
De banken leeg, de muren kaal
akelig hol
rinkelt de schoolbel voor de laattste maal ...
De boekentasjes op de rug
in de hand een turnzak of en tekenmap
en tussen een glimlach en een traan de vraag:
wanneer zien we mekaar nog t'rug
De trap af naar de speelplaats toe,
dag tuin, dag hek, dag boom....
misschien is 't maar een droom...
De schoolbussen van het garnizoen staan klaar
in het welvertrouwde kaki-groen
willen, zoals reeds 45 jaar
ook vandaag hun best nog doen....
Portier toe, motoren aan,
armgezwaai en kusjeshand
"Vaarwel school IJzer, aufwiedersehen du schönes Deutches land"
Geschreven door Gerard Couvreur in juni 1966.
Protestantse godsdienstleraar,
vader van Axel Couvreur
Afscheid van de zesde klas, school "IJzer"
of de ballade baan "we zijn er van de klas"
Daar kwamen ze nu uit school IJzer weerom
met vliegende vaandel en slaande trom.
Ze hadden er allen hun jaren gedaan
en zouden nu 't ernstige leven in gaan.
Ze waren als broekvent erheen gegaan
en hadden toen braaf d'eerste stappen gedaan
van de man met een aap, en de zus met een neus
en de sprookjes van Reynaert de Vos en de reus.
Toen kwam het dictee en het sommetjes maken,
het tekenen, zingen en breien en haken.
Het bed had een "d" en één "o" maar de bomen
en tafels zolang tot ze ieder kon dromen!
Ze leerden dat veel in de school was verboden:
je nagels niet bijten, de vliegen niet doden,
in klassen niet snoepen en neuzen goed snuiten,
en altijd juist doen wat de meesters besluiten.
zo waren ze eind'lijk in 't zesde geland,
ze werden nu ouder en wel bij verstand
ze wisten een ander zijn werk af te kijken
en bij 't schrijven briefjes onschuldig te lijken.
Ze leerden met breuken en vraagstukken stoeien
en zinnen ontleden en Frans te verknoeien.
En als er een 't huiswerk naar vader toe bracht,
dan zat die te zweten tot diep in de nacht.
De stem van de meester die donderen kon,
die temde en dreigde totdat hij het won
die heeft met ervaring en engelenvlijt
hen verder op 't pad van de weisheid geleid.
Ze leerden de winst en 't verlis en 't procent,
de hefboom, de pacificatie van Gent,
de inhoud, de omtrek de straal en ook "pi",
en 't mooiste van al was de regel van drie.
Klimaat, apothema, de narcissenbol
de luchtdruk, de losse en vaste katrol,
gezegde en bijwoord, Vierwoudenstedenmeer,
dat waren voor hen geen geheimen meer.
Daar stonden ze dan aan de poort van hat leven
en zagen de toekomst met vrezen en beven.
al vreesden ze vroeger de zesde klas,
ze voelden het nu pas hoe goed het er was.
Ze wilden bij 't afscheid hun veldheer nog eren
hem danken voor wat ze bij hem mochten leren.
Maar hij dacht alweer aan de volgende klas
en hoever of hij nog van 't pensioen af was
Dus wuifden ze hem wat weemoedig uit
en wensten in stilte voor hem en zijn bruid
een toekomst met vrede en blijdschap, kortom
"met vliegende vaandel en slaande trom"
De oud strijders van de zesde klas
Schooljaar 1965 - 1966
Protestantse godsdienstleraar,
vader van Axel Couvreur
Afscheid van de zesde klas, school "IJzer"
of de ballade baan "we zijn er van de klas"
Daar kwamen ze nu uit school IJzer weerom
met vliegende vaandel en slaande trom.
Ze hadden er allen hun jaren gedaan
en zouden nu 't ernstige leven in gaan.
Ze waren als broekvent erheen gegaan
en hadden toen braaf d'eerste stappen gedaan
van de man met een aap, en de zus met een neus
en de sprookjes van Reynaert de Vos en de reus.
Toen kwam het dictee en het sommetjes maken,
het tekenen, zingen en breien en haken.
Het bed had een "d" en één "o" maar de bomen
en tafels zolang tot ze ieder kon dromen!
Ze leerden dat veel in de school was verboden:
je nagels niet bijten, de vliegen niet doden,
in klassen niet snoepen en neuzen goed snuiten,
en altijd juist doen wat de meesters besluiten.
zo waren ze eind'lijk in 't zesde geland,
ze werden nu ouder en wel bij verstand
ze wisten een ander zijn werk af te kijken
en bij 't schrijven briefjes onschuldig te lijken.
Ze leerden met breuken en vraagstukken stoeien
en zinnen ontleden en Frans te verknoeien.
En als er een 't huiswerk naar vader toe bracht,
dan zat die te zweten tot diep in de nacht.
De stem van de meester die donderen kon,
die temde en dreigde totdat hij het won
die heeft met ervaring en engelenvlijt
hen verder op 't pad van de weisheid geleid.
Ze leerden de winst en 't verlis en 't procent,
de hefboom, de pacificatie van Gent,
de inhoud, de omtrek de straal en ook "pi",
en 't mooiste van al was de regel van drie.
Klimaat, apothema, de narcissenbol
de luchtdruk, de losse en vaste katrol,
gezegde en bijwoord, Vierwoudenstedenmeer,
dat waren voor hen geen geheimen meer.
Daar stonden ze dan aan de poort van hat leven
en zagen de toekomst met vrezen en beven.
al vreesden ze vroeger de zesde klas,
ze voelden het nu pas hoe goed het er was.
Ze wilden bij 't afscheid hun veldheer nog eren
hem danken voor wat ze bij hem mochten leren.
Maar hij dacht alweer aan de volgende klas
en hoever of hij nog van 't pensioen af was
Dus wuifden ze hem wat weemoedig uit
en wensten in stilte voor hem en zijn bruid
een toekomst met vrede en blijdschap, kortom
"met vliegende vaandel en slaande trom"
De oud strijders van de zesde klas
Schooljaar 1965 - 1966
ingestuurd door Moonen Herwig (Bensberg)
Beste leeftijds- en andere genoten,
Ik heb net ontdekt dat ik tot een hippe leeftijdsgroep behoor!
Ik ben een "Seenager". (S(enior) teenager).
Wat is daar mooi aan?
Ik heb alles wat ik ooit wilde als tiener (weliswaar pas 50-60 jaar later).
Ik hoef niet naar school of naar mijn werk te gaan.
Ik krijg elke maand een uitkering(ske).
Ik heb een rijbewijs en een eigen auto.
Mijn identiteitskaart laat mij toe in alle bars en wijnwinkels binnen te stappen om alcoholische dranken te kopen.
Alleen laat mijn pensioentje dat niet toe. Mijn lever evenmin...
De mensen met wie ik uitga hoeven niet meer bang te zijn om zwanger te worden.
De meesten zijn nergens nog bang voor, ze hebben al geluk zo lang te leven. Ze denken dat het geluk nog wel even aan hun kant zal staan.
Ik heb geen acne meer.
Het leven is goed!
Ook zal jij je intelligenter voelen na het lezen van deze tekst, als je zelf een Seenager bent.
Mijn hersenen zijn wat trager omdat ze zoveel weten, een beetje zoals een pc waar je (te) veel in opgeslagen hebt.
Wetenschappers geloven dat al deze kennis je slechthorend maakt door de druk dat dit veroorzaakt op je binnenoor.
Ze zouden beter uitzoeken hoe ze hoorapparaten minder duur kunnen maken.
Soms ga ik naar een andere kamer om iets te halen en als ik er ben, denk ik alweer aan iets anders en weet ik niet meer waarvoor ik hier kwam.
Het is geen echt geheugenprobleem, het is een manier van de natuur om ouderen meer te doen stappen.
Stappen is goed voor de gezondheid zegt mijn dokter.
Ik heb wel meer vrienden waar ik dit naartoe zou sturen,
maar nu kan ik me even al hun namen niet meer herinneren.
Dus, stuur dit a.u.b. naar uw vrienden,
misschien zijn ook enkele van mijn vrienden uw vrienden?
Groetjes… euh, hoe is jouw naam ook weer?
Beste leeftijds- en andere genoten,
Ik heb net ontdekt dat ik tot een hippe leeftijdsgroep behoor!
Ik ben een "Seenager". (S(enior) teenager).
Wat is daar mooi aan?
Ik heb alles wat ik ooit wilde als tiener (weliswaar pas 50-60 jaar later).
Ik hoef niet naar school of naar mijn werk te gaan.
Ik krijg elke maand een uitkering(ske).
Ik heb een rijbewijs en een eigen auto.
Mijn identiteitskaart laat mij toe in alle bars en wijnwinkels binnen te stappen om alcoholische dranken te kopen.
Alleen laat mijn pensioentje dat niet toe. Mijn lever evenmin...
De mensen met wie ik uitga hoeven niet meer bang te zijn om zwanger te worden.
De meesten zijn nergens nog bang voor, ze hebben al geluk zo lang te leven. Ze denken dat het geluk nog wel even aan hun kant zal staan.
Ik heb geen acne meer.
Het leven is goed!
Ook zal jij je intelligenter voelen na het lezen van deze tekst, als je zelf een Seenager bent.
Mijn hersenen zijn wat trager omdat ze zoveel weten, een beetje zoals een pc waar je (te) veel in opgeslagen hebt.
Wetenschappers geloven dat al deze kennis je slechthorend maakt door de druk dat dit veroorzaakt op je binnenoor.
Ze zouden beter uitzoeken hoe ze hoorapparaten minder duur kunnen maken.
Soms ga ik naar een andere kamer om iets te halen en als ik er ben, denk ik alweer aan iets anders en weet ik niet meer waarvoor ik hier kwam.
Het is geen echt geheugenprobleem, het is een manier van de natuur om ouderen meer te doen stappen.
Stappen is goed voor de gezondheid zegt mijn dokter.
Ik heb wel meer vrienden waar ik dit naartoe zou sturen,
maar nu kan ik me even al hun namen niet meer herinneren.
Dus, stuur dit a.u.b. naar uw vrienden,
misschien zijn ook enkele van mijn vrienden uw vrienden?
Groetjes… euh, hoe is jouw naam ook weer?
